Trainingsweekend Kenia

Zaterdag 23 november 06:15, mijn wekker gaat. Het is vroeg, pijnlijk bedenk ik me als ik om 7u aangekleed en al de keuken van m’n studentenhuis in kom en daar nog wat
mensen zitten, totaal brak, die nog moeten gaan slapen. Zij gaan slapen, mijn drukke maar leuke weekend gaat beginnen. Ik wacht tot Ellen naar mijn huis komt en samen
wachten we op Kelvin en Yannick, zodat we met z’n vieren verder kunnen rijden. Op naar Friesland voor het trainingsweekend!

5 kwartier later komen we eindelijk aan in Friesland, in Idskenhuizen, een plaatsje met maar liefst 450 inwoners. De plek waar we verbleven was de zeilschool Neptunes,
gevestigd in de voormalige kerk van Idskenhuizen. Er waren al redelijk wat mensen toen wij aankwamen. Het grootste deel van de groep waarmee we naar Kenia gaan komt uit
Zwolle en omgeving, waarvan een groot deel bij elkaar op dezelfde middelbare school zit. Iedereen zich aan ons voorstellen toen we aankwamen, na de 2e persoon was ik de
eerste naam alweer vergeten maar ok Toen iedereen er was en aan elkaar voorgesteld was begon het weekend officieel. Gelukkig moesten we als eerste onze
namen op een naamkaartje schrijven, zo kon ik tenminste de namen leren. We kregen een mooie presentatie van Emma, een stagiaire bij OPIN, over onder andere de
millenniumdoelen. Verder veel informatie over ons verblijf in Kenia en over de voor en na trajecten. Tussendoor nog een quiz, vragenrondjes en wat groepsopdrachten zodat we
elkaar leerden kennen, en bekend raakten met ontwikkelingshulp en Kenia. Hierna gingen we lekker lunchen en na de lunch mochten we het mooie Idskenhuizen verkennen
tijdens een wandeling. Gelukkig kon er een fiets voor mij geregeld worden, wandelen ging een beetje lastig aangezien ik de week ervoor m’n voet geblesseerd had. Na de
wandeling hield iedereen in subgroepjes een, thuis voorbereidde, presentatie over o.a. de cultuur, economie en geografie van Kenia.

Toen was het eindelijk tijd voor avondeten! Na het eten gingen we even naar buiten voor een spectaculaire vuurspuw show door Yannick en Kelvin. Helaas met
geïmproviseerde materialen, waardoor de fakkel na een tijdje uit elkaar viel. Toch was het weer gaaf om te zien! Na het vuurspuwen werd er door Ellen een documentaire
opgezet over het werken in de kledingindustrie in Cambodja. Erg schokkend om te zien, vooral omdat ik niet wist dat er in zoveel winkels in Nederland kleding ligt vanuit
fabrieken met zulke slechte omstandigheden. Ben je benieuwd hoe duurzaam je favoriete merken nou eigenlijk zijn? Kijk eens op http://www.rankabrand.nl/

Na de heftige documentaire was het tijd voor ontspanning. Yannick en ik zijn nog even snel langs de jumbo geweest voor wat chips nootjes en chocola, hoort erbij natuurlijk op
zo’n avond Gelukkig had Ellen haar gitaar mee waardoor iedereen kon genieten van haar liedjes en er bleek nog een zangtalent aanwezig te zijn het weekend,
waardoor Ellen en Lisette leuk samen konden zingen. Na een tijdje werd het idee opgevat om een spel te gaan doen, maar wat? Tot iemand met het idee kwam om te gaan
weerwolven! Ik had al van de groep van vorig jaar gehoord dat dit een perfect spel was voor in Kenia, dus ja beter nu maar vast oefenen. Na een chaotisch eerste spel (de helft
kende het spel niet) gingen het 2e en 3e spel beter en ineens was het 12u. Ik gok dat we dit spel nog veel zullen gaan spelen! Tijd om te slapen, Kelvin was al iets eerder gaan
slapen (ik sliep met Kelvin, Ellen en Yannick op een kamer) dus ik dacht, wij doen zachtjes en gaan ook lekker slapen, morgen pas om 9u ontbijt dus een lekkere lange
nachtrust. Haha, niet dus, Kelvin wordt weer wakker, ik geen zin om te slapen, hij geen zin meer om te slapen, niemand zin om te slapen. Ellen die nog even in haar slaapzak een
zeehond nadoet waardoor iedereen half de slappe lach krijgt en ineens is het 2 uur. Leuk nog wat grappige filmpjes kijken van een comedy zanger (Stephen Lynch, ik kende ‘m
niet, heb denk ik wat gemist in m’n jeugd.. anyways, hij is best wel geniaal) en uiteindelijk gingen we om half 4 toch maar eens slapen.

Fris en fruitig aan het ontbijt de volgende dag. Na het ontbijt moest iedereen op een briefje schrijven wat zijn/haar slechte eigenschappen zijn/dingen waarmee je het moeilijk
denkt te krijgen in Kenia. Iedereen was erg eerlijk en open en we zijn veel over elkaar te weten gekomen, zo kunnen we elkaar goed steunen en helpen in Kenia, want ja, het
gaat echt wel af en toe een dagje zwaar zijn daar. Daarna mocht iedereen op de briefjes van anderen goeie eigenschappen van die persoon schrijven. Op mijn briefje stond o.a.
‘super sociaal’, heel vrolijk’, ‘staat open voor anderen’ en ‘dappere chick’. Kijk dat zijn leuke dingen om te horen, doet me goed!

Hierna ging iedereen wat simpele spellen bedenken die we in Kenia met de kinderen daar kunnen spelen. We gingen deze spellen, indien mogelijk, ook spelen. Even terug in de
tijd met zakdoekje leggen, moordenaartje, telefoonlijn enz. Lang geleden dat ik dat gespeeld had!

Helaas was het nu alweer tijd voor afscheid. Veel knuffels verder was iedereen gedag gezegd, eigenlijk zien we elkaar nu pas weer op de vertrekdatum eind Juni, maar ik weet
zeker dat we elkaar nog wel eerder gaan zien! Het was een erg gezellig weekend, met super leuke en inspirerende mensen. Ik had al zin in Kenia, maar nu nog meer!

Nu nog terug naar huis, weer 5 kwartier in de auto. Maar ik mag niet zeuren, Kelvin en Yannick mochten nog lekker door naar Limburg toen ze Ellen en mij hadden afgezet..