Vervolg dag 3:Kinderen! en dag 4
Door: Cynthia Alberti
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
02 Juli 2014 | Kenia, Nyeri
Half 3, we komen aan in Nyeri. Ik stap uit en voel me net een attractie. Iedereen staart ons en wil ons aanraken. Sommige kijken blij sommige mensen kijken boos. Heel bijzonder. Iedereen loopt en rijdt door elkaar, echt extreem chaotisch daar. Even pinnen, een Keniaanse simkaart halen en wat te eten uit de supermarkt. 3 uur later gaan we terug. (In Kenia gaat het allemaal niet zo snel..)
Terug op school, de kids zijn er! Wij slapen met 10-11 jarigen. Wanneer we de slaapzaal inlopen kijken 30 kindjes ons heel blij aan. Ik wil eigenlijk nog even rustig op bed wat in mn reisdagboek schrijven, maar al snel word ik geroepen door een kindje en gelijk komen er nog 10 omheen zitten. Achja ook prima. Ze willen alles van me weten. Ik leer ze in het nederlands tellen en we zingen Hakuna Matata. Iedereen wil gelijk beste vriendjes met me zijn. Ook vinden ze me piercing heel vreemd. Er wordt me gevraagd of ik nep haar heb. Wanneer ik zeg dat het me echte haar is kijken 10 paar ogen me enorm verschrikt aan. Als ik vertel dat het wel geverfd is moeten ze heel hard lachen.
Na het eten gaan we met een paar kids naar de Common room. Wanneer Ellen haar gitaar pakt en begint te zingen stroomt heel de kamer vol. Iedereen zit bij elkaar op schoot en zingt mee. Sensatie begint pas echt wanneer Deniz de kamer in komt. Alle meiden beginnen heel hard te schreeuwen en Deniz aan te raken. Ik hoor termen als 'Oh my God he is so handsome' 'He is so cute!!'. Als Deniz de meiden een knuffel geeft vallen ze bijna flauw. Hilarisch!
Op de slaapzaal hebben sommige meiden briefjes neergelegd op bedden van onze groep. Allemaal lieve teksten erop en dat we zo leuk zijn enz. (Het engels van de kinderen is trouwens bizar goed!)
DAG 4
04:30. Er wordt geschreeuwd dat kinderen uit bed moeten en niet op bed mogen blijven zitten. Ze worden hier erg streng opgevoed, heel zielig voor ons om te zien, maar zij zijn het wel gewend. School begint pas 7uur,maar ze moeten nog bidden en huiswerk maken. (Niet chill voor ons,alle lampen fel aan, veel herrie en onze wekker gaat pas 6:45).
Na ontbijt gaan we weg. Gisteren zijn we in groepjes van 3 ingedeeld voor de werkdagen. We gaan werken in een weeshuis, Kieni West en op een school. Ook draaien we 1 dag mee in de keuken van de school waar we slapen. In het weeshuis moet alles geschuurd en geverfd worden. Op school moeten we graven en een fundering leggen. Dit wordt zwaar wordt ons vertelt. Ik ben met Folkert en Renske ingedeeld en wij gaan eerst naar Kieni West.
Om half 10 komen we daar aan. Ellen wil ons rondleiden maar nee hoor de meneer daar roept dat we direct aan het werk moeten, dus dat doen we dan maar! We mogen alle 10 de kamers schuren. En dan bedoel ik niet schuren met een schuurmachine.. Nee gewoon klein schuurpapiertje en gaan! Lekker vermoeiend en stoffig maar gelukkig hebben we een theepauze en lunchpauze. Tegenover het weeshuis staat een klein huisje van ong. 6m2 van golfplaten. Hier wonen 2 ouders met 5 kinderen.. Niet voor te stellen! De kinderen stinken ook echt enorm naar plas. Heel erg zielig om te zien. De omgeving is wel extreem mooi daar. Echt in de middle of nowhere, uitgestrekte vlaktes. Echt een Afrikaans landschap, heel erg gaaf!
Moe en helemaal onder het stof worden we om 3uur weer opgehaald. Big surprise thuis, de douches zijn warm!! Helaas is er maar 1 hokje (met2 douches) die het doet, dus het is wat behelpen, maar wat voelt het heerlijk om eindelijk te douchen! Morgen gaan we naar de school om daar te werken, ben benieuwd!
Samen met Renske loop ik naar het internetcafe. We willen de school uitlopen, maar no way, onmogelijk. Er zitten een heleboel kinderen op het sportveld (het is een grote school hier, 1600 kinderen). Zodra ze ons zien komen ze hysterisch aangerend. We hebben al heel snel allebei een stuk of 30 kinderen aan ons hangen. Iedereen wil een high five en wil mn naam weten. Ze klimmen ook bijna op elkaar om mn haar aan te raken. Echt bijna onmogelijk om weg te komen,we worden steeds teruggeduwd. Gisteren vond ik het heel leuk met de kinderen, maar nu waren het er wel heel erg veel! Maar dit zal wel wennen :-)
Ps. Karolien, je krijgt de groetjes van je beste vriendinnetje van vorig jaar, Caroline. Ze vroeg of ik je kende en toen ik zei dat ik je kende werd ze helemaal hysterisch en vroeg ze of ik je een knuffel wilde geven namens haar, dus bij deze ;-)
Terug op school, de kids zijn er! Wij slapen met 10-11 jarigen. Wanneer we de slaapzaal inlopen kijken 30 kindjes ons heel blij aan. Ik wil eigenlijk nog even rustig op bed wat in mn reisdagboek schrijven, maar al snel word ik geroepen door een kindje en gelijk komen er nog 10 omheen zitten. Achja ook prima. Ze willen alles van me weten. Ik leer ze in het nederlands tellen en we zingen Hakuna Matata. Iedereen wil gelijk beste vriendjes met me zijn. Ook vinden ze me piercing heel vreemd. Er wordt me gevraagd of ik nep haar heb. Wanneer ik zeg dat het me echte haar is kijken 10 paar ogen me enorm verschrikt aan. Als ik vertel dat het wel geverfd is moeten ze heel hard lachen.
Na het eten gaan we met een paar kids naar de Common room. Wanneer Ellen haar gitaar pakt en begint te zingen stroomt heel de kamer vol. Iedereen zit bij elkaar op schoot en zingt mee. Sensatie begint pas echt wanneer Deniz de kamer in komt. Alle meiden beginnen heel hard te schreeuwen en Deniz aan te raken. Ik hoor termen als 'Oh my God he is so handsome' 'He is so cute!!'. Als Deniz de meiden een knuffel geeft vallen ze bijna flauw. Hilarisch!
Op de slaapzaal hebben sommige meiden briefjes neergelegd op bedden van onze groep. Allemaal lieve teksten erop en dat we zo leuk zijn enz. (Het engels van de kinderen is trouwens bizar goed!)
DAG 4
04:30. Er wordt geschreeuwd dat kinderen uit bed moeten en niet op bed mogen blijven zitten. Ze worden hier erg streng opgevoed, heel zielig voor ons om te zien, maar zij zijn het wel gewend. School begint pas 7uur,maar ze moeten nog bidden en huiswerk maken. (Niet chill voor ons,alle lampen fel aan, veel herrie en onze wekker gaat pas 6:45).
Na ontbijt gaan we weg. Gisteren zijn we in groepjes van 3 ingedeeld voor de werkdagen. We gaan werken in een weeshuis, Kieni West en op een school. Ook draaien we 1 dag mee in de keuken van de school waar we slapen. In het weeshuis moet alles geschuurd en geverfd worden. Op school moeten we graven en een fundering leggen. Dit wordt zwaar wordt ons vertelt. Ik ben met Folkert en Renske ingedeeld en wij gaan eerst naar Kieni West.
Om half 10 komen we daar aan. Ellen wil ons rondleiden maar nee hoor de meneer daar roept dat we direct aan het werk moeten, dus dat doen we dan maar! We mogen alle 10 de kamers schuren. En dan bedoel ik niet schuren met een schuurmachine.. Nee gewoon klein schuurpapiertje en gaan! Lekker vermoeiend en stoffig maar gelukkig hebben we een theepauze en lunchpauze. Tegenover het weeshuis staat een klein huisje van ong. 6m2 van golfplaten. Hier wonen 2 ouders met 5 kinderen.. Niet voor te stellen! De kinderen stinken ook echt enorm naar plas. Heel erg zielig om te zien. De omgeving is wel extreem mooi daar. Echt in de middle of nowhere, uitgestrekte vlaktes. Echt een Afrikaans landschap, heel erg gaaf!
Moe en helemaal onder het stof worden we om 3uur weer opgehaald. Big surprise thuis, de douches zijn warm!! Helaas is er maar 1 hokje (met2 douches) die het doet, dus het is wat behelpen, maar wat voelt het heerlijk om eindelijk te douchen! Morgen gaan we naar de school om daar te werken, ben benieuwd!
Samen met Renske loop ik naar het internetcafe. We willen de school uitlopen, maar no way, onmogelijk. Er zitten een heleboel kinderen op het sportveld (het is een grote school hier, 1600 kinderen). Zodra ze ons zien komen ze hysterisch aangerend. We hebben al heel snel allebei een stuk of 30 kinderen aan ons hangen. Iedereen wil een high five en wil mn naam weten. Ze klimmen ook bijna op elkaar om mn haar aan te raken. Echt bijna onmogelijk om weg te komen,we worden steeds teruggeduwd. Gisteren vond ik het heel leuk met de kinderen, maar nu waren het er wel heel erg veel! Maar dit zal wel wennen :-)
Ps. Karolien, je krijgt de groetjes van je beste vriendinnetje van vorig jaar, Caroline. Ze vroeg of ik je kende en toen ik zei dat ik je kende werd ze helemaal hysterisch en vroeg ze of ik je een knuffel wilde geven namens haar, dus bij deze ;-)
-
02 Juli 2014 - 16:34
Kiki:
Gaaf. Je moet wel alle namen van de kinderen onthouden hé. Krijgen de kinderen alleen maar in het
Engels les? Omdat ze al zo goed Engels spreken. Geniet van de warme douche, wanneer je aan de beurt bent.
-
02 Juli 2014 - 16:36
Jeroen Van Abeelen:
Wow wat een hoop kindjes.
Ik ben benieuwd wat je allemaal te eten krijgt, ochtend, middag, avond?
Zijn alle kindjes wel gewoon netjes alleen gewoon heel erg nieuwsgierig?
xoxo Jeroen -
02 Juli 2014 - 16:39
Karolien:
Wat leuk om te lezen dat er helemaal niks is veranderd!!
Geef Caroline een dikke knuffel terug!!! -
02 Juli 2014 - 20:58
Astrid:
Klinkt allemaal heel druk en vermoeiend, hoop dat je en beetje kan slapen met al die onrust om je heen. Is de temperatuur een beetje te doen 's nachts in je mummie slaappzak? Grappig ook dat ze je uiterlijk zo byzonder vinden;)
Veel succes, sterkte en vooral plezier nog. Dikke kus MamsXXXXXX -
04 Juli 2014 - 16:28
Cynthia Alberti:
Haha ik onthoud namen wel maar kan ze niet matchen aan gezichten! Iedereen lijkt op elkaar.. Volgens mij krijgen ze in het Engels les ja!
Slapen is goed te doen (qua temperatuur), heb mn slaapzak opengeritst over me heen liggen. Matrassen zijn rot. Lig in een enorme kuil..Maar slaap elke nacht weet ietsje beter, raak gewend.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
